Iedereen maakt in zijn/haar leven ingrijpende gebeurtenissen mee die grote impact veroorzaken. Als we deze gebeurtenissen geen plek kunnen geven kan er ’trauma’ ontstaan.  Het woord ’trauma’ is een groot begrip. Het kan voortkomen uit vele verschillende gebeurtenissen.

Heb jij vroeger of recent iets heftigs meegemaakt of zien gebeuren? Denk aan pesterijen, een ongeluk, mishandeling, ziekte (fysiek/emotioneel), misbruik, scheiding, ontslag, oorlogsgeweld, natuurramp of het verlies van dierbaren? Na zo’n gebeurtenis krijg je met verschillende emoties te maken, zoals verdriet, angst, hulpeloosheid, schuldgevoel en boosheid. Dit is volkomen normaal en na verloop van tijd zullen deze emoties verminderen. Echter wanneer je jarenlang last blijft houden van de gebeurtenis en deze emoties, kan dit tot een trauma leiden of zelfs een posttraumatisch stresssyndroom (PTSS).

Door velen wordt trauma beschouwd als een ‘mentaal’ probleem of een ‘hersenstoornis’, maar er wordt vaak niet gekeken naar wat er in ons lichaam plaatsvindt. We staan stijf van de angst of we storten in omdat we overmeesterd worden door hulpeloosheid en verschrikking. Er ontstaat hoe dan ook een reactie in ons lijf die ervoor zorgt dat we willen overleven. Deze overlevingsresponsen maken het mogelijk dat we ergens tegen vechten of dat we vluchten en wanneer beide niet meer mogelijk zijn, dan worden we onbeweeglijk gemaakt, we bevriezen. Deze overlevingsreacties gebeuren in ons onbewuste Autonome zenuwstelsel, het gaat dus vanzelf, zonder dat we hierbij nadenken. Wanneer de gebeurtenis voorbij is, zorgt het lichaam ervoor dat de overlevingsrespons wordt afgemaakt, door bijv. volledig te trillen. Wanneer deze respons niet wordt afgemaakt, dan kunnen er kort na de gebeurtenis, maar ook pas jaren later ondanks dat je dacht het trauma verwerkt te hebben, allerlei vage klachten ontstaan. Er kan burn-out of depressie ontstaan, een angststoornis of een laag zelfbeeld. Ook verslavingen komen vaak voor na een traumatische gebeurtenis, zoals alcohol/drugsgebruik, maar denk ook aan eetverslavingen of het juist niet willen eten (anorexia/boulimia). Sommigen vertonen agressie, roekeloosheid, zelfverwonding of suïcidaliteit. Hoe dan ook, trauma drukt het leven weg.